Θα φορέσω οχτώ λουλούδια.
Θα μυρίζω Άνοιξη.
Όλα τα χρώματα, όλα θα τα μαζέψω.
Τα στολίδια των πουλιών.
Τα μάτια της τίγρης.
Τα μαλλιά του λιονταριού.
Τη ζέστη της γάτας.
Και τότε θα μου πεις.
Αν σου θύμισα ποια είμαι.
Πέμπτη 29 Μαρτίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
10 σχόλια:
χμμ...
xmmm???
Απλα γι'αλλη μια φορά μου θύμισες κάτι...οπότε αυτό που μου βγαίνει ειναι ένα γουργουριστό χμμμμ
Γουργουριστό χμμμμ αμφιβολίας ή ευχαρίστησης? xmmm...
ευχαρίστησης φυσικά :)
χμμμ
Ε τότε εντάξει! Γουργούρισε οσο θες! ΚΑΙ ΕΧΕΙ Η Λ Ι Ο !!!!
χαχαχα σ'ευχαριστώ :)
Θα πάω να φωτοσυνθέσω στη λιακάδα. Κουράγιο σε όλους είναι κλεισμένοι σ'ενα γραφείο :P
Καλή συνέχεια
''Δεν θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα
σε ξένα αναστυλώματα δεμένο
ας είμαι ένα καλάμι, ένα χαμόδεντρο,
μα όσο ανεβαίνω, μόνος ν' ανεβαίνω.
Δεν θέλω του γιαλού το λαμποφέγγισμα
που δείχνεται άσπρο με του ήλιου τη χάρη
θέλω να δίνω φως από τη φλόγα μου
κι ας είμαι ένα ταπεινό λυχνάρι''
ΔΡΟΣΙΝΗΣ
για τη φλόγα σου ρε Μαρία, σήμερα που καίω τον χρόνο των άλλων -αιτήσεων, διευθυντών-.
ελισάβετ
@ ελισάβετ
με μεγάλη μου χαρά βλέπω το post σου! καλώς ήρθες στο μικρό μου κήπο, αυτήν την όμορφη μέρα της πιο ωραίας άνοιξης...
Με το Δροσίνη έκαψες και την καρδούλα μου... Σ' ευχαριστώ!
@ ήρα.
Μια εβδομάδα απουσία πό το blog σου. Τι έγινε. Γιατί κάτι γίνεται...
Δημοσίευση σχολίου