Και έιναι και Παρασκευή. Είμαι οκ! Κάτι μου ήρθε εχτές. Όλα καλα όμως. Είναι που πάντα είμαι δυνατή για τους άλλους. Που όλοι νομίζουν ότι αν καταρεύσω και εγώ έφτασε το τέλος του κόσμου. Και δεν είμαι ποτέ αδύναμη. Και το χρειάζομαι που και που. Να ζητάω και εγώ βοήθεια... Δε ξέρω να το κάνω καλά. Αλλά εσείς με καταλάβατε.
Ευχαριστώ πολύ Γιώργο.
Ευχαριστώ πολύ Ήρα.
Και ο μήνας έχει 9 όλη μέρα!
Φιλιά και καλημέρες!
Παρασκευή 9 Μαρτίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Είναι συγκλονιστικό που αυτά που γραφεις είναι όσα εχω νιώσει...
Είναι πολύ σημαντικό αυτό για εμένα... το ότι μπορώ και αγγίζω μια καρδούλα, μια σκέψη, μαι ανάμνηση..
Άλλωστε για αυτό δε γράφουμε?
Φιλιά πολλά και καλημέρες!
Καλημέρα :)
δεν ξέρω ακόμη γιατί άρχισα να γράφω, μ'αρέσει πολύ παντως! Δεν ξέρω αν έχω αγγίξει κάποιον σ'αυτό το διάστημα...ίσως να το φοβάμαι...ειδικά μετά την τελευταία Τετάρτη...σίγουρα όμως λατρέυω να διαβάζω κι αν κάτι δεν μ'αγγίξει το αφήνω στην άκρη...τα δικά σου κείμενα είναι πολύ δυνατά συναισθηματικά, έχουν ένταση και πάθος κι αυτό είναι κάτι που εμένα μου μιλάει...με ταξιδεύει...σ'ευχαριστώ γι'αυτό :)
Καλημερούδια,
Μου αρέσει πολύ το ροζ που επικράτεί εδώ, ταιριάζει με τα όμορφα κείμενα. θα ήθελα να προτείνω αν θέλετε και αν ο χρόνος μας το επιτρέψει να συναντηθούμε μια μέρα και εκτός σεμιναρίου για καφέ και κουβεντούλα ή και φαγητό και να γνωριστούμε και εκτός κειμένων.
Δημοσίευση σχολίου